بررسی مصرف خوراکی و تزریق داخل صفاقی عصاره گیاه وج (Acorus calamus L.) بر میزان حافظه و یادگیری در موش‌ها‌ی صحرایی نر

مقدمه: کاهش سطح حافظه و یادگیری در طی گذشت زمان در اثر فاکتورهای مختلف به خصوص پیری مغز تاثیر بسزایی در روند زندگی انسان داشته است. از طرفی کمبود و یا نبود مکانیسم‌های پیشگیری و درمان مطالعه بر روی این بیماری را مهم ساخته است. هدف: با توجه به اهمیت طب سنتی و نیز کاندید بودن گیاه وج به عنوان یکی از گیاهان شاخص طب سنتی در جهت تقویت حافظه، در تحقیق حاضر به مطالعه تجربی این مسأله پرداخته شده است. روش بررسی: برای این منظور موش‌های صحرایی نر به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تحت درمان تقسیم شدند. در گروه درمان گیاه وج به دو شکل خوراکی (پودر گیاه مخلوط شده با غذای استاندارد موش با نسبت 25/6 درصد) به مدت دو هفته و تزریقی در سه دوز 25، 50 و 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم به شکل داخل صفاقی مورد استفاده قرار گرفت. موش‌های گروه‌های مختلف وارد آزمون‌های یادگیری با مآز Y شکل و جعبه شاتل جهت بررسی رفتار اجتنابی غیر‌فعال می‌شدند و داده‌های آنها ثبت می‌شد. نتایج: داده‌‌ها نشان داد تاخیر حین عبور در گروه‌های خوراکی و تزریقی با دوز 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم تفاوت معنی‌دار نسبت به گروه کنترل نشان می‌دهد. همچنین میزان بروز رفتار تناوبی در گروه درمان خوراکی نسبت به کنترل افزایش معنی‌داری را پیدا کرد. نتیجه‌گیری: به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که مصرف خوراکی و تزریقی با دوز بالا گیاه وج قادر است میزان یادآوری اطلاعات را افزایش دهد.